فرشاد مومنی گفت: وقتی نابرابری های ناموجه از حدودی فراتر میرود، اساس نظم اجتماعی مبتنی بر رفتارهای حذفی و ستیزهجویانه قرار میگیرد. معمولاً وقتی نابرابری ها به ناپایداری و واکنشهای شدید اجتماعی منجر میشود، حکومت ها که مثلا در زمینه خدمات سلامت و آموزش با تلخی و تنگ نظری برخورد میکنند و در زمینه هزینه سرکوب بسیار گشاده دست میشوند. همین مسأله باعث میشود، بهاصطلاح حکومت ها گور خود را بکنند و جامعه با ناپایداری های جدی سیاسی نیز روبهرو شود.
وی با تأکید بر اینکه باید برای به سر عقلآوردن حکومت در اجتناب از استفاده از ابزار شوک درمانی تلاش کرد، ضمن تشریح رابطه شوک درمانی با تشدید نابرابری های ناموجه و حرکت به سمت آنومی اقتصادی و اجتماعی در رفتارهای دولت و جامعه، افزود: عمده رفتارهای حکومت در ایران، دچار آنومی شده و آنها در فرآیندهای تصمیمگیری و تخصیص منابع، گاه حتی بایستههای بقای خود را نیز رعایت نمیکنند.
