شکست در میدان، خاموشی در کلام: خامنهای و سکوتی که فریاد میکشد
با پایان جنگی دوازدهروزه میان رژیم ایران و اسرائیل، چیزی که بیشتر از هر چیز در چشم ناظران جهانی خیرهکننده بود، نه انفجارها که سکوت رهبر جمهوری اسلامی بود.
لوموند در گزارشی از تلآویو نوشت: «ایران شکست تحقیرآمیزی را از دشمن تاریخی خود متحمل شد». حتی رئیسجمهوری جدید، مسعود پزشکیان، ناچار شد به جای رهبر اعلام کند که جمهوری اسلامی آماده بازگشت به میز مذاکرات است. اعترافی بیسابقه به ضعف.
یک ژنرال بازنشسته ارتش اسرائیل، تأکید میکند که این جنگ توانسته هم برنامه هستهای رژیم ایران را به عقب بیندازد، هم صنایع نظامی آن را فلج کند، و هم ظرفیت پرتاب موشکهایش را تقلیل دهد. سکوت حزبالله نیز، که حتی یک موشک به سمت اسرائیل شلیک نکرد، پیام روشنی به تهران فرستاد: شما دیگر تنها هستید.
به گزارش رادیو فرانسه، بین ۱۳ تا ۲۳ ژوئن، رژیم ایران ۵۹۱ موشک شلیک کرد که حدود ۹۰ درصد آنها توسط سامانههای دفاعی رهگیری شدند. شدت و تعداد حملات روز به روز کاهش یافت. در آخرین روز نبرد، با وجود هفت بار اعلام وضعیت هشدار در اسرائیل، تنها سیزده موشک از ایران شلیک شد. لوموند این عدد را «نشانهای از ناتوانی» ایران توصیف کرد.
تامیر مورگ، خبرنگار شبکه ۱۴ اسرائیل، در شبکۀ “ایکس” نوشت: «اینکه حزبالله حتی یک موشک هم شلیک نکرد، یک موفقیت غیرقابل تصور برای اسرائیل بود». این سکوت، آشکارترین گواه بر تضعیف محور مقاومت به رهبری رژیم ایران است.
در پایان این دوازده روز، تصویر حکومت ایران نهتنها تصویر کشوری شکستخورده در میدان نظامی، که رژیمی منزوی، آسیبپذیر و فرو رفته در تردید است. آنچه به نام آتشبس برقرار شد، بیش از آنکه نوید صلح باشد، گواهی است بر پایان یک توهم: توهم بازدارندگی جمهوری اسلامی.
