پاپ افزود که در این لحظه به کناره‌گیری از مقام خود فکر نمی‌کند، اما این به آن معنا نیست که او چندی بعد نیز در این باره تأمل نکند.
به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
پاپ فرانسیس که نام شخصی و مدنی‌اش خورخه ماریو برگولیو است، همچنین به وضعیت سلامتی خود اشاره کرد. او گفت که در شش روز گذشته قادر به گام برداشتن نبوده است و باید اغلب روی صندلی چرخدار می‌نشسته است. پاپ مدت‌هاست که از جراحت زانو رنج می‌برد.
پاپ گفت: «فکر می‌کنم دیگر قادر نیستم همچون گذشته به طور مرتب سفر کنم. وقتی به کهولت و محدودیت‌های جسمانی‌ام فکر می‌کنم، می‌فهمم که باید کمی مواظب خود باشم.»
با این حال به گفته خودش، پاپ می‌خواهد همچنان به سفرهایش اما به صورت محدودتر ادامه دهد.
او در سفر اخیرش به کانادا در ملاقات با بومیان این کشور به خاطر خشونت‌ها و بدرفتاری‌هایی که در گذشته با آنها شد، طلب پوزش کرد. این بومیان در کودکی در خوابگاه-مدارس کلیسایی مورد بدرفتاری و سوءاستفاده قرار گرفته بودند.
اشاره پاپ به “نسل‌کشی” بومیان در کانادا
پاپ فرانسیس در پرواز بازگشت از کانادا، برخوردهایی که با بومیان این کشور در خوابگاه-مدارس کلیسایی شده است را نسل‌کشی خواند. او در واکنش به انتقاد بومیان کانادایی گفت: «این واقعیت دارد. این یک نسل‌کشی است.»
این بومیان ناراحت بودند از این‌که پاپ فرانسیس عملکردهای کارکنان کلیسایی این خوابگاه-مدارس را یک “نسل‌کشی فرهنگی” نخوانده بود.
یک کمیسیون دولتی “حقیقت و آشتی” در گزارش نهایی خود این عملکرد را “نسل‌کشی فرهنگی” خوانده و گفته بود که به مدت ده‌ها سال بومیان کانادا در خوابگاه-مدارس کلیسایی مورد سوءاستفاده، خشونت و تحقیر قرار می‌گرفته‌اند.
پاپ در این رابطه که چرا واژه “نسل‌کشی” را در دیدار با بومیان به کار نبرد گفت: «درست است، این واژه به کار گرفته نشد، اما من واژه نسل‌کشی را توصیف کردم و من به این خاطر پوزش خواستم و طلب بخشش کردم.»
او گفت که واژه “نسل‌کشی” یک مفهوم تخصصی است و او آن را به کار نبرد، زیرا به ذهن‌اش خطور نکرده بود.
حدود یک سال پیش گورهای بیش از ۲۰۰ کودک ناشناس در نزدیک مدارس دینی کلیسایی کشف شد که توجه جهانیان را به خود جلب کرد.
سفر پاپ به کانادا حدود یک سال پس از کشف بقایای نزدیک به یک‌هزار کودک بومی در خوابگاه-مدارس دینی این کشور، صورت گرفت. گورهایی دسته‌جمعی که حتی بر آنها صلیبی وجود نداشت و همین خشم ملی را در کانادا برانگیخت و عذرخواهی کنونی پاپ نیز به دلیل همین تجاوزها و مرگ‌های ناشی از بی‌توجهی مبلغان کلیسای کاتولیک است که از دهه‌های آخر ۱۸۰۰ تا ۱۹۹۰ میلادی در کانادا انجام شدند.
این مبلغان در خوابگاه-مدارس کلیسایی که با هدف همگون‌سازی کودکان و نوجوانان بومیان تأسیس کرده بودند، کودکان بومی را از خانواده‌های خود جدا می‌کردند تا زبان غربی و فرهنگ مسیحی را بیاموزند و از فرهنگ سنتی خود دور شوند.
اسناد موجود همچنین نشان می‌دهند که این کودکان تنبیه‌های بدنی سختی را متحمل می‌شده‌اند و در مواردی با آزارهای جنسی معلمان و اولیای این مدارس دینی روبه‌رو می‌شدند.
این کودکان همچنین به دلیل سوءتغذیه، بیماری‌ها و اهمال‌کاری‌های مسئولان مدارس خود، جانشان را از دست می‌دادند. اما این جنایات تنها به مرگ این کودکان ختم نمی‌شد و مسئولان این خوابگاه-مدارس، بدون اطلاع خانواده‌های کودکان درگذشته، پیکرهای آنان را به‌صورت دسته‌جمعی در حیاط این مدارس دفن می‌کردند.
به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
بخش هولناک تاریخ کلیسای کاتولیک یک سال پیش بعد از آن افشا شد که در یکی از این خوابگاه-مدارس‌ها که در بریتیش کلمبیا واقع شده و اکنون متروکه است، گور جمعی ۲۱۵ کودک کشف شد و از همان زمان تردیدها درباره وقایع تاریخی رخ‌داده در این مدارس آغاز شد و تحقیقات نیز در این زمینه به جریان درآمد. در آن زمان شمار این مدارس در کانادا به ۱۳۹ مدرسه می‌رسید.
