یکی از تازهترین موارد، مصاحبهٔ حسین مرعشی، با عنوان «دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی» است. او در این گفتگو بهروشنی از «بنبستهای بزرگ نظام» نام میبرد و آن را ناشی از «ناکارآمدیهای نظام سیاسی» عنوان میکند. او تصریح میکند که تا در بر این پاشنه میچرخد «کشور قابل اداره نیست».
مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، مطلبی با عنوان «ضرورت مصالحه بزرگ» درج نموده است. همهی نشانیها در این مطلب، ولی فقیه را بهعنوان مقصر اصلی معرفی میکنند:
«مرعشی می گوید: در نظامهای موفق دنیا، هر کس که قدرت اصلی را در دست دارد همان شخص مسئول نیز هست؛ رئیس کابینه، نخستوزیر ژاپن، صدراعظم آلمان، رئیسجمهور فرانسه، رئیسجمهور آمریکا، نخستوزیر هند یا پاکستان فرقی نمیکند. اما در ایران قدرت اصلی طبق قانون اساسی به ولایت فقیه واگذار شده است. این قدرت در سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و مسائل اجتماعی فعال نیست. در این حوزهها، قدرت در اختیار رهبری است اما مسئولیت اداره کشور بر دوش دولت قرار دارد، در حالی که دولت همه قدرت را در اختیار ندارد»!
اما خامنهای که «هژمونی» برایش یک خط قرمز غیرقابل چشمپوشی است و تا روز سرنگونی یا مرگ از آن دست نخواهد کشید، بیدرنگ و ظرف کمتر از ۲۴ساعت، از زبان نیابتی خود، کیهان شریعتمداری، پاسخ مرعشی را میدهد و زیر عنوان «جناب مرعشی، این عرصه جولانگاه شما نیست!» بهطور تلویحی به او میگوید: «خفه… بشین سر جایت!».
این منبع حکومتی در ادامه مرعشی را به حذف فیزیکی تهدید می کند: «پیرامون سخن سخیف دبیرکل حزب کارگزاران درباره اختیارات رهبر معظم انقلاب تنها به همین نکته بسنده میکنیم که اختیارات حضرت ایشان بود که اجازه ندادند برخی از فتنهانگیزان و همکاران آشکار آمریکا و اسرائیل با حکم قطعی و قانونی که در همه دنیا نیز پذیرفته شده است به دار مجازات آویخته شوند!»
کیهان مینویسد: «آنچه در این نوشته مورد نظر است، همسویی آقای مرعشی و برخی دیگر از مدعیان اصلاحات با دشمنان تابلودار نظام است که بهدلیل تکرار نمیتواند بیارتباط با خواسته اعلامشده (و یا خدای نخواسته دیکتهشده) دشمنان بیرونی باشد».
دقت کنید، میگوید: «بهدلیل تکرار»؛ یعنی در وضعیت بحرانی کنونی، این نوع زباندرازیها، نه تک نمود، بلکه جریانوار است و بهقول خود کیهان «این جماعت پیگیر آن بوده و دنبال میکنند!».
چند روز پیشتر هم، برخی اعضای مجلس خامنه ای خطاب به حسن روحانی که مجلس فرمایشی را «ده درصدی» و بیاعتبار خوانده بود، از محاکمه و اعدام و چوبهٔ دار سخن به میان آوردند!
شدت این کشاکش، حاکی از شکنندگی تمامیت نظام است که در مقابل جامعه انفجاری از پایان کارش خیلی میترسد؛ آن هم در سالگرد قیام آبان ۹۸ که طی آن مردم محروم و بهجان آمده، در ۱۹۱ شهر بهپا خاستند و با بستن جادهها و بزرگراهها و سردادن شعار مرگ بر خامنهای و مرگ بر دیکتاتور، لرزههای سرنگونی را بر سراپای حکومت او افکندند.
