روزنامه هم میهن نوشت: به نظر میرسد در گوشه رینگ ایستادهایم؛ تحت فشار و در معرض ضربات بعدی. با انتخاب جانبداری مطلق از حماس در غزه، اکنون خودمان به بخشی از صورتمسئله تبدیل شده ایم. گزارشهای غیررسمی از تلاش نافرجام برای مذاکره با آمریکا در حاشیه مجمع اخیر سازمان ملل، زنگ خطری جدی است. وقتی قدرتمندترین بازیگر جهانی از نشستن پشت میز مذاکره با شما امتناع میکند، این پیام روشنی دارد: استراتژی فشار حداکثری و انزوای کامل در دستور کار است و نقشههایی فراتر از تحریم در سر پرورانده میشود. این یعنی دیگران در حال طراحی آینده منطقه بدون حضور یا با حذف ما هستند.
این روزنامه نوشت: سیاست، عرصه انتخاب میان بد و بدتر و گاهی، قمار بر سر آینده است؛ مسیری که تاکنون پیمودهایم، ما را به بنبست کنونی رسانده است. ادامه این مسیر، تنها به انزوای بیشتر و افزایش تهدیدها منجر خواهد شد. اکنون تصمیم با پشتمیزنشینان تهران است. آیا این آخرین برگ را با هوشمندی بازی میکنند تا ایران را از گوشه رینگ خارج کنند؟ یا منتظر قمار بعدی مینشینند؛ قماری که شاید دیگر سرمایهای برای بازی کردن با آن باقی نمانده باشد. تاریخ نظارهگر این تصمیم خطیر است…
