یک خاطره ای مرحوم افشین مبصر از پدرش سپهبد محسن مبصر، رئیس شهربانی کل کشور (۱۳۴۳-۱۳۴۹) برای بنده و شماری از همکاران آن زمان من روایت کرد که فکر می کنم زمان انتشار عمومی آن فرا رسیده است.
افشین گفت پدرش خاطره عجیبی از شب قبل از اعدام نواب صفوی برایش بازگو کرده بود. تیمسار گفته بود شب ۲۶ دیماه ۱۳۲۴ که قرار بود فردایش حکم اعدام نواب اجرا شود، طبق روال معمول آن زمان از وی آخرین آرزویش را جویا شده بودند (سفارش آخرین شام، وصیت، ملاقات حضوری با بستگان).
نواب خواستار ملاقات حضوری با محمد مهدی عبد خدایی شده بود. تیمسار با تصور اینکه نواب قصد دارد پیامی به هم تشکیلاتی خود در فدائیان اسلام منتقل کند، دستور داده بود چند شنود در سلولی که قرار بود آن دو با هم ملاقات حضوری داشته باشند نصب کنند.
به گفته تیمسار وقتی دو زندانی در سلول قرار می گیرند و در روی آنها بسته میشود، افسرانی که مسئول شنود بودند به وی گزارش می کنند که حرفی رد و بلد نشد اما برداشت ناباورانه آنها از اصوات منتشر شده در سلول این بود که دو همرزم !!! یک سکس مفصلی داشتند، شاید سکس خداحافظی، یا شاید نواب فکر می کرده با شهادت همه گناهانش بخشیده می شود و تصمیم گرفته یه لواط آخری بکند. به گفته مرحوم مبصر این داستان در خاطرات پدرش هم ثبت شده است.
