ایرانوایر ۱۱ آذر ۱۴۰۴
شامگاه ۱۸آبان۱۴۰۳ پارک و شهربازی ارم تهران به صحنه یک حمله برنامهریزیشده بدل شد؛ جایی که سه شخص با سلاح سرد مسیر خروج خانوادهها را محاصره کردند و به زنان، مردان و حتی کودک سهساله حاضر در محل یورش بردند.
در حالی که مقامهای جمهوری اسلامی همواره از «تامین امنیت عمومی» سخن میگویند، جزبیات تازه از یورش خشونتبار گروهی از اوباش در پارک ارم تهران نشان میدهد خانوادههایی که برای تفریح به این مجموعه رفته بودند، هدف حملهای برنامهریزیشده قرار گرفتند.
بر اساس گزارشها، شامگاه ۱۸آبان۱۴۰۳ سه نفر به نامهای پژمان، مهرداد و اصلان با بستن مسیر خروج، خانوادهها را متوقف کردند و با چاقو به سر و صورت آنها ضربه زدند. بازپرس پرونده این حمله را «هدفمند و برای ایجاد رعب» توصیف کرده است.
پس از گذشت یکسال از وقوع این حادثه، ماه گذشته، ۹آبان۱۴۰۴ رسانههای داخلی خبر دادند که «سه نفر از اراذل و اوباشی که چندی پیش با ایجاد درگیری و رعب و وحشت در پارک ارم تهران باعث مصدومیت شدید یکی از شهروندان شده بودند، در عملیاتی مشترک توسط پلیس امنیت پایتخت و یگان ویژه نوپو شناسایی و دستگیر شدند.»
متهمان در اعترافات خود، جزییات خشونت را شرح دادهاند. یکی از آنها گفته در حال مستی با هدف «ترساندن مردم» وارد درگیری شده؛ دیگری اعتراف کرده هنگام حمله «هیچ اهمیتی» به حضور زنان و کودکان نداده است. به گفته بازپرس، تصاویر دوربینهای مداربسته ثابت میکند حتی متهمی که نقش خود را انکار کرده بود، با چاقو به خانوادهها حمله کرده است.
بر اساس این روایتها، در میان قربانیان کودکی سهساله نیز حضور داشته که یکی از مهاجمان با خشونت کلاه او را از سرش کنده، به طرفی پرت کرده و حتی به صورت او تف انداخته است.
بازپرس تاکید کرده این یورش «لحظهای از کنترل خارج نشده»، بلکه اقدامی حسابشده برای ایجاد ناامنی بوده است. شاهدان نیز گفتهاند حضور کودکان نتوانست مانع حمله چاقوکشان شود و ضربات عمدتا به سر و صورت قربانیان وارد شده است.
با وجود انتشار این اعترافات و تصاویر، پرسشها درباره چرایی آزادی عمل چنین گروههایی و ضعف ساختارهای امنیتی در پیشگیری از این حملات همچنان بیپاسخ مانده است.
