روسای جمهور پیشین آمریکا در واکنش به توافق صلح غزه، با تقدیر از ترامپ تاکید کردند که طرفین باید این طرح را به صلحی پایدار تبدیل کنند.
بیل کلینتون و جو بایدن از پرزیدنت ترامپ بابت نقش او در مذاکره برای آتشبس در غزه تقدیر کردند.
کلینتون در بیانیهای نوشت: رئیسجمهور ترامپ و بازیگران منطقهای شایسته تقدیر زیادی هستند که همه را تا زمان دستیابی به توافق درگیر نگه داشتهاند.
بایدن هم در پلتفرم ایکس نوشت: من از رئیسجمهور ترامپ و تیمش به خاطر تلاششان برای رسیدن به یک توافق آتشبس جدید تقدیر میکنم.
در همین حال ترامپ در بازگشت از سفرش به اسرائیل و مصر، نوشت که دستاوردهای مهمی در این سفر داشته و اکنون زمان آن رسیده است که همه کشورهای درگیر در منطقه متحد شوند تا به صلح پایدار در خاورمیانه دست یابند.
رئیس جمهور آمریکا در پیامی در شبکه اجتماعی تروث تأکید کرد که غزه تنها بخشی از ماجراست و صلح واقعی باید سراسر منطقه را دربرگیرد.
یک منبع داخلی امروز نوشت: ترامپ با تکرار وعده مذاکرات میکوشد چهرهای دیپلماتیک برای ایالات متحده ترسیم کند، اما اهرم فشار اقتصادی و تهدید نظامی را نیز کنار نگذاشته است. آنچه امروز در منطقه رخ میدهد نه صرفاً پیام صلح، بلکه تاکتیک جدیدی برای مدیریت فشار بر تهران است. واقعیت میدانی نشان میدهد که امکان حمله مجدد به ایران هیچگاه دور از ذهن نبوده است. سخنان لاوروف روسی مبنی بر ارسال تسلیحات به ایران هم بخشی از رقابت قدرتهای جهانی برای نقشآفرینی در پرونده ایران است.
عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی هم در واکنش به اظهارات ترامپ علیه رژیم ایران در شرم الشیخ گفته: آقای ترامپ یا میتواند رئیسجمهور صلح باشد یا رئیسجمهور جنگ؛ نمیتواند همزمان هر دو باشد…
دکترین صلح از طریق قدرت
ایران اینترنشنال در مطلبی نوشت: در آغاز دهه ۱۹۸۰، ایالات متحده در وضعیتی بحرانی قرار داشت. شکست در ویتنام، گروگانگیری در تهران و رکود اقتصادی، اعتماد ملی را فرسوده بود، جهان در برابر گسترش کمونیسم به لرزه افتاده بود و بسیاری از نخبگان غربی به سیاست تسلیم در برابر شوروی تن داده بودند.
در چنین فضای نومیدانهای، رونالد ویلسون ریگان، از کالیفرنیا به کاخ سفید آمد تا جهان را از نو تعریف کند.
او با صراحت گفت: «ما صلح را با قدرت حفظ میکنیم نه با ضعف.»
این جمله بعدها تبدیل به بنیاد یکی از موثرترین دکترینهای سیاست خارجی قرن بیستم یعنی «صلح از طریق قدرت» شد.
