گروهی از «نواندیشان دینی» در داخل و خارج از ایران با اعلام مخالفت صریح با «فرصتطلبی حکومت در سرکوب دوباره زنان» تاکید کردهاند که دوران «یا روسری یا توسری برای همیشه سپری شده و بازگشتناپذیر است.»
ما هواداران مستقل حقوق بشر، خواهان احترام به حقوق ذاتی (حقوقی که در زمان زایش همراه ماست چون نفس کشیدن، دیدن، شنیدن، رشد، احساسات و … ) و شهروندی (وظیفه جامعه برای امکان رشد حقوق ذاتی چون امنیت زندگی، رفاه، بهداشت، آموزش، پرورش و…) انسان ها هستیم.