آیا با این اوضاع و احوال، سقوط “نظام” قابل پیش گیری است؟


مسعود پزشکیان، نماینده تبریز در مجلس شورای اسلامی در خصوص اینکه آیا جا به‌جایی‌های صورت گرفته در دولت رئیسی را مثبت تلقی می‌کند یا نه؟ گفت: نه این روند مثبت نیست، به نظرم مشکل صرفا افراد نیستند.

او در باره استیضاح وزیر صمت دولت رئیسی هم گفت: با رفتن وزیر مشکل حل نمی‌شود. مشکل جای دیگر است و ما به جای دیگر گیر می‌دهیم.

آلبرت بغزیان، اقتصاددان و استاد دانشگاه هم در باره بحران اقتصادی کشور گفته: وضعیت اقتصاد ایران مثل شناگری است که دست و پای آن را بسته اند و حالا می‌گویند برو و شنا کن. چطور از چنین اقتصاد دست و پا بسته‌ای می‌توان انتظار داشت که بتواند سرمایه گذار خارجی جذب کند و یا خود را ترمیم کند!

حامد پاک طینت، اقتصاددان نیز در باره سخنان اخیر مدیری که در رابطه با فروش جزایر ایران و مقایسه آن با یونان هشدار داده بود گفت: یونان اگر می توانست براحتی ایران پول چاپ کند جزیره نمی فروخت. یونان بدهی خارجی اش را پرداخت کرد و نهاد بانک مرکزی اروپا ناظر سرسخت و سختگیر عملکرد بانکهایش بود تا بدون ضابطه اقدامی نکند.

وی افزود: ایران براحتی آب خوردن اگر لازم باشد بجای روزی ۴٠٠٠ میلیارد تومان روزی ۴٠.٠٠٠ میلیارد تومان پول چاپ میکند تا حقوق بازنشستگان را بدهد. آب از آب هم تکان نمی خورد – تورم از ٧٠% بشود ٧٠٠% فکر میکنید کسی به جایی پاسخگو است؟ یونان صاحب داشت!

در همین حال آخوند محسنی اژه‌ای ‌نسبت به هشدار یک اقتصاددان داخلی که گفته بود: وضع به جایی خواهد رسید که اگر لشگر گرسنگان به خیابان بیایند هیچ‌کس نمی‌تواند اینها را جمع کند، گفت: اگر ما بتوانیم مسأله اقتصادمان مسأله معیشت‌مان را حل بکنیم، مسأله امنیت‌مان را بهتر و کم هزینه‌تر می‌توانیم جمع کنیم…

این در حالیست که فیاض زاهد، تحلیلگر سیاسی در داخل کشور گفته: حتی حاکمیت بخواهد از ما و ما هم بخواهیم کمکش کنیم نمی‌توانیم کمکش بکنیم و این این خودش یک خطر دیگر است…

EnglishGermanPersian