خبر را کبری ابتدا به دوست و همکارش، ستاره هاشمی داد؛ آنها سالها در پروژههای مشترک درباره زندگی مهاجران در ایران با هم فعالیت کرده بودند. ستاره، صبح پنجشنبه را با تماسهای ازدسترفته و پیامهای کبری شروع کرد. او برایش نوشته بود که پیامک حجاب برایش آمده و وقتی به اداره گذرنامه مراجعه کرده، او را گرفتهاند و به اردوگاهی در میدان استاندارد کرج بردهاند. آن هم بعد از آنکه پیشتر، گذرنامهاش را از او گرفته بودند. ستاره خیلی زود خودش را به اردوگاه رساند و آنجا پشت درها و میلههای آن، مردان و زنان متعجبی را دید که سوال میکردند چطور یک زن تنها را میخواهند سوار اتوبوس و ردمرز کنند. ستاره مردانی را دید که میآمدند و بچههایشان را از پشت میلهها میبوسیدند. بچههایی را که به در لگد میزدند و مادرانی را که برای پسران جوانشان، دستهای پول آورده بودند. ستاره همه اینها را دید، به اضافه کبری را. ستاره و کبری سال 92 با هم آشنا شدند. پایاننامه ستاره درباره افغانستانیها بود. آن زمان کبری در انجمن کوشا با زنان افغان سوادآموزی کار میکرد. تجربه کارهای مشارکتی در محله سرچشمه را داشت؛ محل زندگی او، پدر، مادر و شش برادرش.
برادران کبری همه کار میکردند و تحصیل نه. او تکدختر و تنها کسی بود که تحصیلش را ادامه داده بود؛ تا مقطع کارشناسیارشد علوم اجتماعی از دانشگاه الزهرا. ستاره میگوید، کبری ذهن فوقالعاده خلاقی دارد و توانایی بالایی در تحلیل تئوریک؛ او میداند با زنان افغانستانی چطور صحبت کند. «بهشدت دغدغه بهبود وضعیت زنان افغان بهویژه زنان نسل اول را دارد که به همین دلیل، سوادآموزی مادران را پیش میبرد. او و دوستانش یک گروه جوانان داشتند که نسل دومیها در آن بودند، در فرهنگسرای خاوران مجموعه همایشهای سالانه داشتند با مجوز که بعدها جلویش گرفته شد. در ادامه در مقطع ارشد دانشگاه الزهرا قبول شد و مجبور بود حین تحصیلاش کارهای کارگری، خیاطی، تایپ و منشیگری انجام دهد چون دانشجویان افغان اگر در دانشگاه سراسری هم تحصیل کنند، باید شهریه بپردازند .»
ردمرز باوجود داشتن مدارک
شیما وزوایی، پژوهشگر ارتباطات و فعال تشکلهای مردمنهاد، یکی دیگر از دوستان کبری است که در دو روز گذشته، وضعیت او را پیگیری کرده است. او حالا به «هممیهن» میگوید که فعالان اجتماعی، پژوهشگران و فعالان افغانستانی موضوع را با ادارههای اتباع و ریاستجمهوری مطرح کرده و آنها اعلام کردهاند، در حال پیگیری موضوعند: «پیگیری موضوع ردمرز کبری کمی پیچیده است؛ چون از طریق افرادی صورت میگیرد که در سازمانهای مرتبط کار میکنند. ما بهصورت غیرمستقیم با استانداری و سازمانهایی که کبری با آنها همکاری میکرد تماس گرفتیم و قرار شد نامهای بزنند. میدانیم که کبری هنوز داخل ایران و در اردوگاهی داخل استان خراسان است. آنچه میخواهیم این است که اداره اتباع مداخلهای انجام دهد؛ چون این رد مرز بسیار سریع انجام شده و هیچ فرصتی برای بازگشت یا اعتراض برای او وجود نداشت. کبری در ایران دانشجو بوده، در انجمنهای مدنی فعالیت میکرده و مدارک اقامتی هم داشته است، حتی فرصتی نداشت تا به خانواده خودش زنگ بزند یا وکیلی داشته باشد.»
وزوایی میگوید که کبری نه مشکل اقامتی داشته، نه مدارک شناسایی: «پاسپورت و ویزای او وجود دارد. گاهی اوقات اتباع بهصورت مستقیم ردمرز میشوند، اما ما شنیدیم که احتمالاً شنبه صبح ردمرز میشود. تا امروز نتوانستیم با هیچ مسئولی ارتباط بگیریم و امیدواریم بتوانیم پاسخی از آنها دریافت کنیم. این روند مدام در حال اتفاق افتادن است و موارد زیادی از دستگیری اتباع داریم که مدارک شناسایی هم دارند. حتی کودک هم ردمرز کردهاند.»
پس از انتشار گزارشهایی از «رد مرزی کبری غلامی، پژوهشگر اجتماعی اهل افغانستان و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا، به دلیل رعایت نکردن حجاب اجباری رادیو فردا مطلع شده که او به اردوگاه سفیدسنگ منتقل شده است.
این اردوگاه یکی از چند اردوگاه مهاجران افغانستانی است که در ۳۰ کیلومتری فریمان در خراسان رضوی واقع شده و این مهاجران پس از ردمرزشدن از ایران در آنجا نگهداری میشوند.
کاربران شبکههای اجتماعی با توجه به شرایط امنیتی نامناسب افغانستان، درباره امنیت جانی و سلامت خانم غلامی ابراز نگرانی کرده و با هشتگ «کبری را برگردانیم»، خواستار توقف رز مرز او شدهاند.
رضا شفاخواه، وکیل دادگستری در تهران در شبکه اجتماعی ایکس، توئیتر سابق نوشته است: بر اساس کدام قانون، مجازات عدم رعایت حجاب اجباری، ردمرز اجباری است؟ آن هم بدون محاکمه و حق انتخاب وکیل؟
