فرمانده سپاه تهران بزرگ امروز اعلام کرد گروه‌هایی تحت عنوان «سفیران مهر» اجرای سیاست حجاب اجباری را به صورت «جدی‌تر» در تهران دنبال خواهند کرد.
این در حالیست که ناظران می گویند: طرح جدید سرکوب زنان به بهانه حجاب که اخیرا تحت عنوان “طرح نور” راه اندازی شد، تنها چند روز پس از آغاز آن بطور مفتضحانه ای شکست خورده و خامنه ای مجبور به عقب نشینی شده است.
آخوند علم‌الهدی، نماینده خامنه‌ای در مشهد گفته: در جریان اجرای طرح نور، یک عده افراد ناآگاه و مغرض برای اینکه اسلام را بکوبند، می‌گویند این حرکت یک برخورد زورمندانه است و این‌طور جلوه می‌دهند که بنای نیروی انتظامی بر برخورد و مقابله است؛ نخیر این‌طور نیست!
وی گفت: برخی شیطنت‌های رسانه ای (پخش تصاویر حملات وحشیانه به زنان) توسط جریان‌سازی معاندین در اجرای سناریوهای ساختگی بر عزم و اراده نیروی انتظامی تأثیری نخواهد داشت.
شکست محتوم حکومت علیه بی حجابی
سیامک بهاری: برخی محافل سیاسی و مطبوعاتی در حکومت از “پایان طرح نور” سخن به میان آورده‌اند. فقط یک هفته پس از اعلام جنگ و قشون‌کشی کل نیروی سرکوب حکومتی به خیابان‌ها علیه حق آزادی جامعه و بی‌حجابی زنان، حالا دارند مفتضحانه، مستأصل و شکست‌خورده عقب می‌نشینند. هزیمت حکومت اسلامی در مقابل قدرت و ایستادگی زنان و حمایت بی‌دریغ جامعه واضح‌تر از پیش نشان می‌دهد که سنگر فتح شده علیه حجاب نه‌تنها همچنان در دست زنان باقی‌مانده که بی‌حجابی سراسری دارد با قدم‌های استوارتر کل صحنه را تسخیر می‌کند.
روشن بود که فرمان یورش به زنان با اسم رمز “طرح نور” نقشه توافق شده و استراتژیک در فردای موشک‌پرانی به اسرائیل است. تا با اتکا به ایجاد فضای جنگی و ملتهب، حکومت برای بازپس‌گیری سنگرهایی که در خیزش انقلابی زن زندگی آزادی ازدست‌داده بود، مذبوحانه تقلا کند.
شکست مفتضحانه ماجراجویی در حمله به اسرائیل سنگین‌تر از آن شد که حکومت پیش‌بینی کرده بود. لاجرم باید این هزیمت را با یورش و سرکوب فوق خشن، علیه مردم و پیشروی‌هایی که مردم به حکومت تحمیل کرده‌اند جبران می‌کرد. وحشیانه به خیابان‌ها ریختند و چنانچه محتوم بود، شکست بزرگ دیگری را تجربه کردند.
پس از شش روز مشخص شد که این جامعه مرعوب شدنی نیست. شعارهای شبانه علیه حکومت دوباره زبانه کشید. مقاومت و ایستادگی جمعی شد. مشخص شد همه آن نیروی سرکوب بی‌رحم و آدم‌کشی که به میدان آورده‌اند نه‌تنها حریف مردم نیست که دارد قالب تهی می‌کند. این را سران حکومت به‌وضوح دیدند. جناح‌های حکومتی به‌سرعت فهمیدند که دارند قافیه را می‌بازند. فهمیدند نیروی سرکوب توان رویارویی با مردم را ندارد. این مردم برآمده از یک خیزش انقلابی‌اند که عزم دارند کار را یکسره کنند.
پس باید خود “آقا” که فرمان حمله را صادر کرده بود، اول جام زهر را نوش جان کند: “کارهای بی‌قاعده و بدون برنامه نباید انجام بگیرد”. تأکید خامنه‌ای فرمان عقب‌نشینی سریعا است. رئیسی و اژه‌ای، سپس فراجا و بدنه حکومت یکی پس از دیگری با استیصال خواهان تغییر استراتژی سرکوب زنان شدند. تا اینجا تناسب قوا به‌صراحت به نفع مردم علیه حکومت است.
پیروزی زنان علیه حجاب یک پیروزی نهادینه شده است که با هزینه‌ای بسیار گزاف به‌دست‌آمده است و باید به سکوی پرش اعتراضات وسیع‌تر برای به زیر کشیدن کل حکومت بدل شود.
سرکوب زنان و تقویت خشم مردم
در حالی که بحران ها از سر و کول خامنه‌ای بالا می‌رود و در اضطراب از ضربات نظامی منطقه ای و فضای جوشان داخلی، خواب از چشمانش ربوده است، به‌نحو عجیبی دوباره موج سرکوب و رعب و وحشت را در ۲۵ فروردین راه انداخت.
عجیب نه از بابت طینت این رژیم که سرکوب و اختناق جوهر همیشگی‌اش بوده و هست، از این بابت که در این شرایط که نگرانی‌اش از هم‌افزایی چالش ها بالا گرفته، پس چرا دنبال بحران‌سازی و بهانه دادن به دست مردم است. این رفتار دیوانه‌وار حتی برای خیلی از عوامل و خودی‌های رژیم قابل هضم نیست. آنها از سران نظام سؤال می‌کنند که چرا این‌گونه رفتار‌ها را انجام می‌دهند؟
در پاسخ به این ابهامات و مسأله‌داری خودی‌ها، برخی نمایندگان خامنه‌ای که صاحب منبر و بلندگو هستند سعی می‌کنند به نیروهایشان وضعیت فعلی نظام را تفهیم کنند. آنها لابلای حرف‌هایشان به نیات و مقاصد خامنه‌ای اشاره کرده و استدلال می‌آورند که موضوع حجاب فقط سطح قضیه است و این امر با «براندازی» یعنی بود و نبود نظام گره خورده است.
از جمله امام جمعه بیرجند گفت: مسأله که این دو تار مو نیست هزار نکته باریکتر از مو تو همین دو تار مو به حسب ظاهر هست، مسأله براندازی است، مسأله از بین بردن حاکمیت است.
دیگر آخوندهای حکومتی هم به‌فرموده همان ساز را کوک کردند و دلیل آوردند که اگر در مسأله حجاب و عفاف کوتاه بیاییم مسأله به اینجا ختم نمی‌شود و آخر کار نیست: خواسته آنها (مردم معترض) نابودی نظام جمهوری اسلامی است.
بنابراین سران نظام به بیان خودشان اعتراف می‌کنند که موضوع حجاب در اقدامات سرکوبگرانه «بهانه» و حفظ نظام «نشانه» است. آنچه نیروهای خودی در آیینه‌ٔ گشت های سرکوبگر نمی‌بینند خامنه‌ای در خشت خام قیام‌ها و حفظ نظام می‌بیند.
اگر ولی فقیه بساط سرکوب زنان و جامعه را دوباره پهن کرده است، چون نسبت به چالش های داخلی و منطقه ای نظام در محاصرهٔ محکومیت‌های بین‌المللی اشراف کامل دارد. هم از اعتراضات و نارضایتی‌های اقشار مختلف آگاه است، هم می‌بیند که در جنگ‌افروزی در منطقه شکست‌خورده و نگاهها به سوی “سرِ مار” برگشته است. پس نیروهایش را به خیابان‌ها گسیل کرده و در حال آماده‌باش نگه داشته تا نگذارد شرایط متحول به‌سادگی به قیام تبدیل شود.
اما شرایط کشور پس از اعتراضات سال گذشته به گونه ای شده است که با افزایش سرکوب جز بر خرمن خشم توده‌ها نمی‌افزاید و همانطور که یک عضو مجلس شان (رشیدی کوچی) گفته: تکرار شوم گشت ارشاد تفکر ضدایران و ضداسلام است و جز تقویت انزجار، خشم، نفرت و… هیچ عایدی نخواهد داشت.
