یکی آخوندهای دانه‌درشت قم گفته: همه باید تلاش کنیم مردم نسبت به آینده امیدوار باشند و باید این نظام را نگه داریم.

آخوند نوری همدانی گفت: هر کجا فقر باشد، عدالت نیست و برای اجرای عدالت در کشور باید همه ابزارها به کار گرفته شود؛ همه آحاد جامعه حتی آن کسی که در دورترین نقطه سیستان و بلوچستان زندگی می کند بر گردن مسوولان حق دارند.

وی افزود: باید به حرف دلسوزان و متخصصان متعهد گوش داد و اگر جایی خطا و اشتباهی رخ می‌دهد همه ما مسئول هستیم که آن را بیان کنیم و باید آن اشتباه برطرف شود. نباید هیچ گونه نارضایتی برای مردم وجود داشته باشد.

همزمان خامنه‌ای گفته است سعی دشمن این است که خوش‌بینی به آینده و به مدیریت کشور را تضعیف کند.

وی گفت: گاهی متاسفانه در فضاهای رسمی خود ما، اینها را بین مردم جوری پخش می‌کنند که مردم به این نتیجه برسند که راه‌ها بن‌بست است، راه‌ها خطا است یا به این نتیجه برسند که مسئولین کشور، مدیریت کشور، بلد نیستند کشور را اداره کنند.

خامنه ای گفت: هر کسی مردم را نسبت به فعالیت و تلاش و برنامه‌ریزی‌های مسئولین کشور بی‌اعتقاد و بدبین بکند، دارد به سود دشمن کار می‌کند؛ چه بداند، چه نداند.

رهبر جمهوری اسلامی در اظهارات خود گفته است: امروز سعی دشمن این است که ایمان دینی را تضعیف کند، امید را تضعیف کند، خوش‌بینی به آینده و به مدیریت کشور را تضعیف کند؛ اینها چیزهایی است که روی آن دارند برنامه‌ریزی می‌کنند، روی آن برنامه‌ریزی می‌شود. مثلا چه کار کنند که عقیده‌ مردم این بشود که آینده‌ای ندارند، آینده بن‌بست است و در کوچه‌ بن‌بست قرار دارد.

به گزارش بی بی سی، اظهارات خامنه‌ای در شرایطی است که طی هفته‌های اخیر انتقادها و اعتراض ها به عملکرد دولت رئیسی در بهبود وضعیت معشیتی و مهار تورم بالا در ایران شدت گرفته و شهرهای مختلف ایران به طور روزمره صحنه تجمعات اعتراضی به تصمیم‌ها و اقدامات دولتی است.

امروز و در تازه‌ترین این تجمعات، بازنشستگان تامین اجتماعی در اهواز در اعتراض به وضعیت معیشتی و میزان حقوق تجمع کردند. آنها در این تجمع از جمله شعار می‌دادند: «زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی، جان فدا می‌کنیم در ره آزادگی»

این در حالیست که در سخنان رهبر جمهوری اسلامی اشاره‌ای به این بحران‌ها، اعتراضات و تجمعات و دلایل بروز آنها نشده است و فقط منتقدان به عملکرد نظام تهدید شده‌اند.

اما علیرغم این سخنان و هشدارها به نظر می‌رسد که دایره معترضان به مدیریت مقام‌های حکومت، حالا به حلقه معتمدان نظام رسیده است.

از جمله دبیر اتحادیه جنبش عدالت‌خواه دانشجویی در سخنانی گفته است که «اوضاع فعلی مملکت در وضعیت بی‌قاعدگی به سر می‌برد. این وضعیت نامطلوب عرصه نقش‌آفرینی اشخاص قدرمندی را فراهم آورده که کسی آنها را به چشم نمی‌بیند ولی اثرگذاری آنها برای مردم محرز است. وقتی این شرایط با مسائل روزمره زندگی مردم و مسائل همچون گرانی و تورم و بیکاری همراه می‌شود یک حس ناامیدی ایجاد می‌کند.»

به هر صورت به گفته ناظران مسایل ایران با همه تلاش‌های حکومت برای سرپوش گذاشتن بر اختلاف‌ها و بن‌بست‌های سیاسی و اجتماعی؛ اقشار مختلف مردم در کوچه و خیابان، مدت‌هاست که نه دولت و مجلس بلکه شخص اول حاکمیت را مسئول مشکلات می‌دانند و در تجمعات مختلف هدف اصلی برخی از شعارها رهبر جمهوری اسلامی و زیر سوال بردن اصل نظام جمهوری اسلامی است.

بدین ترتیب مشخص نیست که خط و نشان رهبر جمهوری اسلامی برای خاموش کردن صدای مخالفان؛ چقدر بتواند جلوی آتش خشم و ناامیدی مردم را بگیرد.

رئیس کل سازمان پرستاری در پاسخ به سخنان رئیسی گفته: رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان غلط زیادی کرده است

در ویدئویی که از صحبت‌های رئیسی منتشر شده (فیلم زیر)، او می‌گوید:«به رییس دانشگاه علوم پزشکی گیلان زنگ زدم، تلفنی خسته نباشید بگویم، به من گفت فلانی! اتفاقی افتاده از خود موضوع کرونا مهمتر؛ چهره‌های بسیجی و جهادی و انقلابی (در ایام‌ کرونا) به بیمارستان‌ها رفته‌اند و به پزشکان و پرستاران یاد می‌دهند چگونه باید برای مردم کار کرد. من خودم وقتی رفتم کنار خانواده‌های داغدار دیدم طلبه‌های ما هستند و تنها دل خانواده‌ها را حضور آن ها آرام می‌کند.»

رییس کل سازمان نظام پرستاری در بیانه‌ای در شدیداللحن، با عنوان «جناب آقای رئیس جمهور؛ رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان غلط زیادی کرده است» به سخنان رئیسی واکنش نشان داد.

وی نوشت: این حق مدافعین سلامت جهادی وجان برکف ما نبود که رئیس جمهور از قول یک رئیس دانشگاهی که در دوره کرونا معلوم نبود خودش کجاست ؟ و اکنون هم بدترین شکل ممکن مدیریت را بر مجموعه خود دارد، اینچنین خدمات و رشادت های مدافعین سلامت را کم انگاری و تحقیر کند.

جناب رئیس جمهور! رئیس دانشگاه گیلان باید به شما می گفت: شهید نرجس خانعلی زاده اولین و جوان ترین شهید پرستار ما ؛ مانند تمام نیروهای طرحی بدون سهمیه و٨٩ روزه فعلی، هیچ رابطه استخدامی جذابی با نظام سلامت دولتی ؛ نداشت لیکن در دفاع ازسلامت مردم بی محابا جان خود را تقدیم کرد. اما رییس همان دانشگاه او با پست بالا ودریافتیهای غیر قابل مقایسهو… اما حضوری تمام وقت تلفنی بر دانشگاه مذکور داشته و بخاطر همین نوع مدیریت و حضور تلفنی بوده که به حضرتعالی هم تحلیل تلفنی خود را در همان سطح و میزان حضورش منتقل کرده اند.

اما گله ما این است که شما چرا؟! رئیس دانشگاه گیلان اگر حضوری واقعی ومؤثری در نظام سلامت استان شان داشته و دارد چرا هنوز خانواده های شهدای سلامت استان ؛ سرگردانند؟؟ چرا تمام پرسنل دانشگاه شان نا راضی اند؟ ایشان باید به شما می گفت که خانواده شهیده باقری وامثال باقری ها هنوز چرا سرگردان رسیدن به حقوق اولیه شان در مسیر بروکراسی دانشگاه گیلان اند ؟!! و هنوز هیچ رسیدگی که نشده اند بماند بلکه حتی حقوق بچه های کوچک بازمانده از شهیده شان به سرعت قطع شده و هنوز برقرار نشده ماجرای جالبی دارد که بدنیست علت یابی شود.

توهین بی‌شرمانه رئیسی به جامعه پزشکی ایران

رئیس نظام پزشکی تهران بزرگ در یادداشتی خطاب به رئیسی خواستار عذرخواهی وی از کادر درمان به دلیل اظهارات اخیرش شد. او همچنین به رئیسی هشدار داد اگر اشتباه خود را هرچه زودتر اصلاح نکند، ادبیاتش در تاریخ ثبت خواهد شد.

محمدرضا ظفرقندی در پاسخ به ادعای رئیسی نوشته است: «در بحران کرونا، مانند جنگ تحمیلی جامعه پزشکی ‌و پرستاری با جانفشانی و تقدیم شهدای بسیار به وظیفه خود عمل‌ نمود. رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان با بی‌احترامی شان و زحمات این جامعه خدوم را ضایع کرد و متاسفانه رئیس‌جمهور هم با اشتیاق و قدرناشناسانه این موضع را تاییدکردند. وا اسفا!»

خشونت مرگبار رژیم ایران علیه جامعۀ مدنی فضای تنفس را در این کشور بسته است

جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل دربارۀ ایران در مصاحبۀ طولانی که با هفته نامۀ فرانسوی “لوپوئن” انجام داده، گفته است که جمهوری اسلامی همچنان سیاست اعمال خشونت و سرکوب شدید علیه جامعۀ مدنی و فعالان آن در ایران را اعمال می کند و هر گونه فضای تنفس و گفتگو را با چسباندن اتهامات امنیتی به مردم ناراضی بسته است.

به گزارش رادیو فرانسه، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل دربارۀ ایران یادآور شده است که از یازده اردیبهشت ماه گذشته یا کمی پیش از آن جمهوری اسلامی ایران دست کم هشتاد تن از معلمان ناراضی را دستگیر کرده و شماری از آنان را از طریق قوۀ قضائیه و به زور نیروهای امنیتی احضار و بازجویی کرده است.

به گفتۀ جاوید رحمان این وضعیت شامل تمام فعالان جامعۀ مدنی ایران می شود، از آموزگاران و کارگران گرفته تا وکلا و مدافعان حقوق بشر. همگی آنها به گفتۀ گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل به بهانۀ وابستگی به بیگانه و تحت عناوینی نظیر “عامل نفوذی دشمن” دستگیر شده و می شوند. جاوید رحمان در ادامه تصریح کرده است که حکومت ایران این اتهامات را به تمام ایرانیانی نسبت می دهد که از حقوق قانونی خود دفاع می کنند. او یادآوری کرده است که نیروهای امنیتی ایران به همین بهانه صدها نفر از مردم ناراضی را که از طریق راهپیمایی های مسالمت آمیز حقوق خود را طلب می کردند در آبان ماه سال ٩٨ به قتل رساند.

گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل دربارۀ ایران یادآوری کرده است که تظاهرات و راهپیمایی به ویژه در جامعه ای نظیر ایران که مردم در آن از ابتدایی ترین حقوق خود، به ویژه آزادی بیان و آزادی تشکل، محروم هستند تنها وسیلۀ قانونی ابراز نارضایتی و طرح مطالبات قانونی به شمار می رود. به گفتۀ جاوید رحمان مسئله در ایران این است که حکومت به مطالبات و اعتراض های مردم به صورت مسالمت آمیز پاسخ نمی دهد، بلکه خشونت مرگبار را علیه آنها به کار می گیرد و این روش بر اساس قوانین بین الملل غیرقانونی است.

جاوید رحمان در جای دیگری از سخنانش گفته است که آنچه موجب نگرانی است این است که قدرت در ایران در دستان شمار معدودی از افراد و در رأس آنان علی خامنه‌ای و ابراهیم رئیسی متمرکز است و دیگر ارگان های دولت عملاً هیچ قدرتی ندارند و در این میان سپاه پاسداران و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و قوۀ قضائیه تماماً در پشتیبانی از چنین قدرتی عمل می کنند.

به گفتۀ گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل حکومت در ایران بیش از گذشته اقتدارگرا شده و در مقابل مردمی که صرفاً حقوق خود را مطالبه می کنند بیش از گذشته از خود نامدارایی نشان می دهد. چنین حکومتی به گفتۀ جاوید رحمان تظاهرات اعتراضی و مطالبات قانونی مردم را به عنوان تهدیداتی علیه امنیت دولت در نظر می گیرد. جاوید رحمان رفتار حکومت ایران را با مردم این کشور کاملا غیرقابل قبول خوانده و تأکید کرده که به کارگیری این رفتار، سرکوب حکومت و کشتار خودسرانۀ مردم هیچ ارتباطی به تحریم ها ندارد.

وی تصریح می کند که سال گذشته بیش از سیصد نفر در ایران اعدام شدند و جمهوری اسلامی ایران همچنان کسانی را اعدام می‌کند که در زمان ارتکاب جرم کودک بوده اند و این به هیچ وجه قابل توجیه نیست. جاوید رحمان در پایان گفته است که باید برخی دولت ها نظیر فرانسه و دیگر کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا و همچنین شورای حقوق بشر سازمان ملل را متقاعد کرد که به جمهوری اسلامی ایران فشار آورند و مطمئن باشیم که این فشارها بر بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران تاثیر دارند.

به نظر می‌رسد لایحه اخیر درباره استفاده از سلاح به دنبال امنیتی‌تر کردن بیشتر فضا است

فایزه هاشمی رفسنجانی به سایت امتداد گفت: با اشاره به تشدید فشارهای اجتماعی و فرهنگی حتی به زور اسلحه گفت: واقعا وضعیت ما در ایران مصداق «هر دم از این باغ بری می‌رسد» است. هر روز یک حادثه، هر روز یک سانحه و اتفاق. آخرین اتفاق عجیبی که شنیدیم و جامعه را تحت تاثیر قرار داد، شلیک گلوله از سوی گشت ارشاد به پای یک بوکسور بود که با همسر و فرزندش به پارک پردیسان رفته‌بودند. این اقدام حتی با ذات تعریفی که حاکمیت برای گشت ارشاد دارد در تناقض است. اگر گشت ارشاد است و قرار است «امر به معروف و نهی از منکر» کند، اساسا چه نیازی به اسلحه دارد؟ این یک تضاد آشکار است. حتی اگر اسلحه دارند چرا باید به یک خانواده ولو این که حجاب زن از منظر آنها مناسب نبوده، شلیک شود؟ اگر حتی درگیری فیزیکی پیش آمده، نیروی گشت ارشاد هم می‌تواند درگیر شود، باز هم نباید از اسلحه استفاده و شلیک کند. بلکه باید موضوع را به شکل دیگری حل و فصل کند. وقتی دست همه نیروهای مسلح را برای هر کاری باز می‌گذارند، از آن طرف هم صحبت‌های تحریک‌کننده امامان جمعه را می‌شنویم، همچنین صحبت‌های نیروهای به ظاهر ارزشی و به ظاهر انقلابی قطعا عده‌ای را تحریک می‌کند تا دست به هر کاری بزنند، معلوم است که هزار بلا بر سر مردم می‌آورند.

او با اشاره به عملکرد گشت‌های ارشاد و قوانین موجود توضیح داد: در حالی که باید به فکر به روز شدن قوانین باشند، بر اساس همان قانون به خودشان اجازه شلیک هم می‌دهند. قانونی که بدون توجه به شرایط دینی و شرایط اجتماعی و بدون مشروعیت بر روی اجرای آن سماجت می‌شود، نتیجه‌اش همین می‌شود. با اتکا بر آن وارد حریم خصوصی افراد می‌شوند و به حقوق شهروندان تجاوز می‌کنند و اگر اسلحه هم داشته‌باشند که نور علی نور است. می‌بینیم که چه وقایعی اتفاق می‌افتد و باعث سواستفاده آن ماموران از اسلحه می‌شود. باز هم تاکید می‌کنم گشت ارشادی که قرار است «امر به معروف و نهی از منکر» کند اصلا نباید سلاح داشته‌باشد. مگر می‌شود با سلاح امر به معروف و نهی از منکر کرد؟ تصور بر این است که مامور نیروی انتظامی که در این مجموعه حضور دارد، آموزش دیده است. نسبت به اسلحه آگاهی بیشتری دارد و ملزومات قانونی را بهتر متوجه می‌شود. پس طبیعتا نباید بگذارد چنین شلیکی از سوی ماموران گشت ارشاد که می خواهند احساسی عمل کنند نه دینی و قانونی، رخ دهد.

این کنشگر سیاسی ادامه داد: همه این‌ها فجایعی است که روز به روز بیشتر می‌شود و مسئول آن هم از صدر تا ذیل مسئولان هستند. چرا که با هر سخنرانی که هر کدام از مقامات ما دارند، تحریک احساسات می‌کنند و نیروهای دلواپس را به سمت خلاف قانون سوق می‌دهند. گاهی مردم را به جان هم می‌اندازند. مردم را رو در روی هم قرار می‌دهند. بعد حرف از وحدت ملی می‌زنند. مگر می‌شود انتظار وحدت ملی داشت اما ملزومات آن را فراهم نکرد؟ همه این‌ها نشان‌دهنده یک سیاست‌گذاری غلط، مدیریت غلط و راهبرد غلط در اداره کشور است که با حکمرانی خوب در تضاد است.

فایزه هاشمی در پاسخ به همزمانی افزایش فشارها و برخوردهای خشونت‌بار با بررسی لایحه اسلاح قانون استفاده از سلاح نیز گفت: آنچه در نوشتن این قانون اهمیت دارد، ذکر مصادیق است. وقتی در قانون می‌نویسید «ماموران مسلح» شامل چه کسانی می‌شود؟ این موضوع باید به طور دقیق مشخص شود. آیا استفاده از ترکیب ماموران مسلح به این معنا است که به اصطلاح «لباس شخصی‌ها» و «ماموران امنیتی» هم حق استفاده از سلاح را همچون «ماموران نیروهای مسلح» داشته‌باشند؟ بارها دیده‌ایم که در جریان اعتراضات اراذل و اوباش را به جان مردم انداختند. آیا چنین افرادی را باید مسلح کرد و به آنها اجازه استفاده از سلاح داد و به هیچ کجا هم پاسخگو نباشند؟ این موضوع با روح قانون اساسی مغایرت دارد. این موضوع بسیار خطرناک است. به نظر می‌رسد لایحه مذکور به دنبال امنیتی‌تر کردن بیشتر فضا است. همان‌طور که شاهد هستید، اعتراضات خیابانی هم بسیار بیشتر شده‌است چرا که مشکلات اداره کشور هر روز جدی و جدی‌تر می‌شود. نیروهای متخصص در راس کار بسیار اندک هستند. بنابراین می‌خواهند از این طریق وحشت در دل مردم ایجاد کنند تا صدای مطالبات جامعه را از این طریق ساکت کنند.

وی با اشاره به بندی از این قانون که اجازه استفاده از سلاح برای مقابله با شورش‌ در زندان‌ها را می‌دهند نیز گفت: متاسفانه این نشان‌دهنده این است که بخش‌هایی از نظام و دولت آقای رییسی به ته خط رسیده‌اند. ابزاری برای مدیریت درست ندارند و از طریق ایجاد وحشت و هراس می‌خواهند، کشور را آرام کنند. می‌خواهند جلوی مطالبات به حق مردم معترض یا حتی یک زندانی داخل زندان را بگیرند. این یک جور مدیریت تروریستی است. تعریف رفتار تروریستی چه در دولت‌ها و چه در افراد مگر غیر از این است که برای مدیریت یا برای رسیدن به منویات شخصی از تهدید و ارعاب و ایجاد وحشت و… استفاده می‌کنند. خیلی اشتباه است که یک حکومت با رفتارهای تروریستی با مردم رفتار کند و از قانون اساسی فاصله بگیرد. خیلی باعث تاسف است که آقای رییسی با این همه شعارهایی که داده بخواهد به این نوع مدیریت توسل جوید.