نشریه «فارین افرز» همزمان با جنگ اوکراین به همراستایی چین و روسیه با یکدیگر پرداخته است و این پرسش را از کارشناسان مطرح کرده که این همراستایی تا چه اندازه پایدار باقی خواهد ماند.
این نشریه به نقل از چند کارشناس امور بین الملل نوشت:
*اگر شش ماه پیش این سوال از من پرسیده می‌شد جواب مطمئن‌تری برای آن داشتم که این دوستی مستبدانه به دلیل مواد خام روسیه در ازای حمایت اقتصادی و سیاسی چین طولانی مدت خواهد بود. با این وجود، تهاجم روسیه به اوکراین (که نشان دهنده محاسبات اشتباه پوتین، پذیرش ریسک شدید و تصمیم‌گیری ضعیف او بود) و تحریم‌های ناشی از آن (که تداوم قدرت مالی جهانی ایالات متحده و همچنین انسجام غرب را نشان می‌دهد) همه چیز را تغییر داد. پکن هنوز تصمیم نگرفته است که می‌خواهد چه کاری انجام دهد. با این وجود، خطرات اقتصادی و سیاسی ناشی از اتحاد با روسیه اکنون مشخص است و من حدس می‌زنم که چین با دقت بیش‌تری پیش خواهد رفت.
*چندی پیش یکی از مقام‌های ارشد چینی گفته بود: «چین بیش‌ترین جمعیت جهان را دارد و روسیه از بزرگترین قلمرو جهان برخوردار است. ما به طور ارگانیک یکدیگر را تکمیل می‌کنیم». به احتمال زیاد این جمله به عنوان یک پیش بینی خوش بینانه بیان شده بود. با این وجود، بعدا این گفته حذف شد، زیرا معنای آن می‌تواند به عنوان یک چشم‌انداز شوم برای روسیه تعبیر شود. در واقع، این عبارت حاکی از مشکلات بسیار واقعی در آینده روابط دو کشور همسایه است. علیرغم این واقعیت که روسیه و چین روابط خود را عملا به عنوان یک اتحاد (مشارکت استراتژیک) به تصویر کشیده‌اند در واقعیت امر آنان تنها شرکای موقعیتی هستند.
نزدیکی کنونی روسیه و چین مبتنی بر درگیری‌های بین المللی آنان با «غرب جمعی» به رهبری ایالات متحده است. علاوه بر این، نظم داخلی روسیه و چین مخالف لیبرال دموکراسی غربی است. با این وجود، روسیه اساسا متعلق به فرهنگ اروپایی است و دیر یا زود با وجود تمام ویژگی‌های ملی به هویت اروپایی خود باز خواهد گشت و غرب ستیزی را به عنوان ایدئولوژی کنار خواهد گذاشت. در مقابل، چین مظهر فرهنگ و ملت اصیل آسیایی است که به عنوان ابرقدرت قرن بیست و یکم برای گسترش جهانی تلاش می‌کند. این وضعیت حاکی از مناقشات طولانی مدت با همسایگان دور و نزدیک چین است.
*«بادوام» بخش سخت این رابطه است. روابط روسیه و چین در بیش از ۱۵۰ سال گذشته دستخوش تغییرات چشمگیر بسیاری شده است. بنابراین، پیش بینی درباره چشم‌انداز این رابطه به ویژه پایدار ماندن آن دشوار است.
*چینی‌ها از موقعیتی که روس‌ها به لطف ماجراجویی اوکراین در آن قرار گرفته‌اند خوشحال نیستند. داشتن یک برادر کوچک تحریک کننده دستور العملی برای همراستایی بادوام نیست و به احتمال زیاد منجر به شکاف خانوادگی خواهد شد.
*روابط روسیه و چین یک اتحاد بادوام نیست بلکه یک مشارکت بدون ماهیت است. جنگ فاجعه بار روسیه در اوکراین پکن را در موقعیت دشواری قرار می‌دهد: منافع اقتصادی چین در گروی حفظ رابطه با غرب است و وضعیت کشور منفور شده روسیه به روابط چین با غرب کمکی نمی‌کند. پکن باید یکی را انتخاب کند.
*هر دو کشور نظم جهانی کنونی را به طور ناعادلانه تحت سلطه ایالات متحده می‌دانند و برای حمایت از جایگزین‌ها و هم چنین بازسازی (چین و روسیه از آن تحت عنوان دموکراتیزه کردن یاد می‌کنند) سیستم از درون به دنبال حمایت از یکدیگر هستند. بسیار محتمل است که طرد کنونی روسیه آن کشور را به شریکی کمتر مفید برای چین در این تلاش تبدیل کند و بنابراین، شراکت چین و روسیه ممکن است در آینده برجسته نباشد، اما این همراستایی باقی خواهد ماند.
