روزنامه داخلی توسعه ایرانی نوشت: در یکی از عکسهای منتشره 22 بهمن امسال خانمی پلاکاردی در دست گرفته که روی آن نوشته شده: «کمحجابها نیز فرزندان ایرانند». در طول مراسم نیز دخترانی به چشم میخورند که حجابشان از حجاب مهسا امینی در زمانی که بازداشت میشد، کمتر است.
با دیدن این صحنهها، این سوال پیش میآید که آیا چنین تصاویری از میدان دادن به بیحجابها و کمحجابها، مقدمه تغییرات و باز کردن فضا هر چند اندک در موضوع حجاب است یا حکم کفشهای بلورین سیندرلا را دارد که عمرشان فقط تا ساعت 24 بود؟ (فیلم زیر: شب گذشته در بوشهر حمله به دختران به بهانه بدحجابی)
با طرحهایی که برای مقابله با بدحجابی ارائه شده، از رصد کردن آنها با دوربین تا مسدودی کارت ملی و محرومیت از امتیازات و خدمات اجتماعی و اقتصادی، احتمال دوم، قریبتر به نظر میرسد.
دیروز همزمان که متولیان برگزاری جشن 22 بهمن، آن را جشنی برای «همه»، از باحجاب و کمحجاب و بیحجاب تدارک دیده بودند، پلیس کرمانشاه اعلام کرد «دستور ویژه و فوری» برای برخورد با مامور انتظامی صادر کرده که در واکنش به زن آمر به معروف گفته بوده «مقابله با بیحجابی مبنای قانونی نداشته و پلیس هم وظیفهای در قبال این موضوع ندارد.»
تریبونهای ائمه جماعات نیز کماکان در حال هشدارهای مکرری هستند مبنی بر اینکه به زودی صبرمان در برابر بیحجابی و بدحجابی به سر خواهد آمد.
این رفتارها در تناقض با آزادیهای پوشش دیروز قرار میگیرند. آیا از امروز همین که ساعت از 24 گذشت! دوباره جامعه شاهد دعوای بیحجاب و باحجاب در اتوبوس، مترو، مطب پزشک و انواع و اقسام محیطهای عمومی و خصوصی خواهد بود؟!
